آرتروز تغییر شکل مفصل شانه یک آسیب شناسی شایع به ویژه در بیماران مسن است. این بیماری مزمن است و به سرعت در حال توسعه است. اغلب در بیماران هر دو جنس به همان اندازه تشخیص داده می شود. به دلیل اختلالات دژنراتیو، آسیب نه تنها در بافت غضروف مفصل، بلکه در بافت استخوانی نیز مشاهده می شود. علل این مشکل صدمات میکروتروماتیک به مفصل شانه و فرآیندهای التهابی در حال توسعه در آن است. بافت غضروف به تدریج نازک تر می شود، ریزترک هایی روی آن ظاهر می شود که در آن رسوبات نمک تجمع می یابد. سپس فرآیندهای مخرب به تدریج بر استخوان ها تأثیر می گذارد، استخوان ها متراکم تر می شوند، رشد می کنند و در نهایت شکل آناتومیکی خود را تغییر می دهند. این بیماری در یک دوره زمانی طولانی پیشرفت می کند، بدون اینکه در مراحل اولیه بیماری هیچ گونه ناراحتی در فرد ایجاد کند. در واقع، این همان جایی است که خطر آن نهفته است. اجازه دهید جزئیات بیشتری را در مورد علل، علائم، و همچنین نحوه و نحوه درمان آرتروز تغییر شکل دهنده صحبت کنیم.
چرا آسیب شناسی رخ می دهد؟
از جمله علل آرتروز مفصل شانه، متخصصان شرایط و عوامل زیر را نام می برند.
آسیب های تروماتیک
آسیب های شانه شامل شکستگی های داخل مفصلی، دررفتگی و کبودی است. شکستگی ها با این واقعیت مشخص می شوند که خط شکستگی در حفره مفصلی قرار دارد. علاوه بر استخوان، غضروف را نیز تحت تأثیر قرار می دهد و باعث آسیب های اضافی می شود: رباط ها پاره می شوند، کپسول آسیب می بیند.
دررفتگی شانه یکی از شایع ترین آسیب هاست که اغلب منجر به عوارض، تغییر شکل مفصل و ایجاد آرتروز می شود. در نتیجه، مفصل ممکن است کاملاً تحرک خود را از دست بدهد.
دررفتگی های شانه راست بیشتر در راست دست ها و شانه چپ در چپ دست ها مشاهده می شود.
کبودی در نتیجه یک ضربه قوی، به عنوان مثال به دلیل تصادف، افتادن یا ورزش کردن ایجاد می شود. به دلیل کبودی، استخوان ها جابه جا نمی شوند، بافت غضروف تخریب نمی شود، اما تغذیه طبیعی آن مختل می شود که می تواند منجر به آرتروز پس از ضربه نیز شود.
افزایش بار
بار بیش از حد روی مفصل شانه در برخی از افراد مشاهده می شود:
- ورزشکاران حرفه ای: والیبالیست ها، تنیس بازان، ورزشکاران دو و میدانی.
- سازندگان، گچ بران، لودرها.
- داچنیکوف.
همه آنها باید یک نوع حرکات را با دست بلند خود برای مدت طولانی انجام دهند. بنابراین، آنها دچار ریزترک ها و صدمات، رگ به رگ شدن رباط ها، فشار بیش از حد عضلات و اختلال در عملکرد رگ های خونی می شوند. مفصل فاقد مواد مغذی است و تغییر شکل می دهد.
اگر فردی بار را کنترل نکند و اقدامات پیشگیرانه را انجام ندهد، ممکن است آرتروز گلنوهومرال رخ دهد.
آسیب شناسی مفاصل
برخی از آسیب شناسی های مفصلی می توانند باعث ایجاد آرتروز تغییر شکل دهند.
- سینوویت. علت آن عفونتی است که باعث تشکیل شدید مایع داخل مفصلی می شود. به دلیل تجمع مایع، مفصل متورم می شود و شروع به درد می کند. اغلب این مشکل در ارتباط با آسیب شانه مشاهده می شود. اگر سینوویت درمان نشود، احتمال بروز عوارض زیاد است. این بیماری با عوامل درمانی درمان می شود. درد با NSAID ها تسکین می یابد. علاوه بر این، بیمار تحت یک سوراخ قرار می گیرد تا مایع انباشته شده در داخل مفصل را خارج کند. سپس شانه در یک موقعیت ثابت ثابت می شود. سینوویت ماهیت عفونی با آنتی بیوتیک درمان می شود. در سخت ترین شرایط، درمان جراحی انجام می شود.
- آرتریت مفصل شانه با ریشه های مختلف. علائم آن: تورم شانه و درد شدید در مفاصل.
- نکروز استخوان نیز باعث آرتروز مفصل شانه می شود. این بیماری که توسط آسیب یا ژنتیک ایجاد می شود، با این واقعیت مشخص می شود که سلول های استخوانی شروع به مردن می کنند. پزشکی بسته به مرحله بیماری و ویژگی های فردی بدن، اصلاح درمانی یا جراحی شرایط را ارائه می دهد. کندروپروتکتورها بافت استخوان را بازسازی می کنند و NSAID ها به مقابله با درد کمک می کنند. استفاده از داروها با فیزیوتراپی، ماساژ و ورزش درمانی تکمیل می شود.
وراثت، آسیب شناسی مادرزادی، اکتسابی
ناهنجاری های مختلف در ساختار شانه (مادرزادی یا اکتسابی) تقریباً همیشه آن را تغییر می دهند. پیامد دیستروفی عضلانی تغذیه ناکافی بافت های مفصل و سپس آرتروز شانه است.
اگر فردی دچار کمبود کلاژن باشد، این نیز باعث ایجاد آسیب شناسی می شود.
احتمال ابتلا به آرتروز شانه در افرادی که بستگانشان مشکلات مشابهی از جمله کوکسارتروز، گونارتروز داشتند، بسیار بیشتر است. توسعه نیافتگی بافت غضروف ارثی است.
بیماری های عروق خونی
شرایطی که در آن احتمال آرتروز مفصل شانه افزایش می‌یابد، اختلالات مختلف در عملکرد رگ‌های خونی در نظر گرفته می‌شود.
- عدم تحرک بدنی نیز احتمال ایجاد آسیب شناسی را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. ناشی از فعالیت بدنی ناکافی است. این بیماری با بی تفاوتی، خواب آلودگی، کاهش اشتها و بی خوابی مشخص می شود. یکی از شایع ترین عوارض کم تحرکی، بیماری های قلبی عروقی مانند تصلب شرایین است. این بیماری به صورت محافظه کارانه درمان می شود؛ همچنین رعایت رژیم غذایی و ورزش درمانی ضروری است.
- آندرتریت محو کنندهآسیب شناسی به دلیل اختلال در گردش خون رخ می دهد که منجر به کمبود اکسیژن رسانی به بافت های رگ می شود. بنابراین، عملکرد آنها محدود می شود و سپس از بین می روند.
- تغذیه نامناسب و فعالیت بدنی ناکافی شرایطی برای چاقی و اختلال در متابولیسم است که منجر به اختلال در گردش خون در بافت های مفصلی می شود. نتیجه این فرآیند ایجاد آرتروز است.
- رگ های واریسی که در آن جریان خون در رگ ها کند می شود نیز یکی از شرایطی است که تغییرات دژنراتیو در مفاصل را تحریک می کند.
عدم تعادل هورمونی و ضعف ایمنی
اختلال در سطوح هورمونی و کاهش ایمنی می تواند به عاملی برای ایجاد تمایلات مخرب در بافت های مفصلی تبدیل شود.
- تغییراتی که در بدن زن به دلیل یائسگی رخ می دهد با اختلالات متابولیک مشخص می شود. کمبود کلسیم در استخوان ها در این دوره نتیجه کاهش سطح استروژن در بدن زن است. پیامد این فرآیندها آرتروز احتمالی مفاصل است.
- پسوریازیس یک آسیب شناسی مزمن غیر عفونی است که به دلایل مختلف (استرس، کاهش ایمنی، اختلال در متابولیسم و غیره) ایجاد می شود. این بیماری سیستمیک است، بنابراین، تحت شرایط خاص، نه تنها پوست، بلکه اندام های داخلی، استخوان ها و مفاصل نیز می توانند تحت تاثیر قرار گیرند.
- مردان اغلب از آرتروز ناشی از نقرس رنج می برند. این به دلیل تجمع بیش از حد اسید اوریک به شکل کریستال های کوچک در مفاصل رخ می دهد. علائم آسیب شناسی شامل تورم مفاصل و درد است. از نظر خارجی، تظاهرات آنها را می توان در زمان تشدید حمله ای نقرس مشاهده کرد. اغلب این اتفاق در شب رخ می دهد. شانه احساس گرما می کند و پوست قرمز می شود. در یک وضعیت پیشرفته، نقرس می تواند به یک عامل تحریک کننده برای توسعه آسیب شناسی تبدیل شود. برای جلوگیری از عوارض، نقرس باید با دارو درمان شود و رژیم غذایی و ورزش درمانی را فراموش نکنید.
- کاهش ایمنی ممکن است علت آرتروز به دلیل تشدید فرآیندهای التهابی در حفره های مفصلی باشد.
متابولیسم مختل شده است
عدم دریافت انواع ویتامین ها و عناصر ریز به بدن (به ویژه کلسیم، فسفر، ویتامین D) اغلب باعث کمبود تغذیه مایع داخل مفصلی، غضروف و بافت استخوانی مفصل می شود که به نوبه خود باعث تحلیل رفتن می شود. تغییرات دیستروفیک در آنها.
به دلیل دیابت، رگ های خونی نازک می شوند، جریان خون از طریق آنها کاهش می یابد و بافت های اطراف مفصلی مواد مغذی کافی دریافت نمی کنند. همه اینها منجر به آرتروز می شود.
تغییرات مرتبط با سن
با افزایش سن، استخوان ها و بافت غضروفی نازک تر و ضعیف تر می شوند. احتمال ابتلا به آرتروز شانه بعد از 50 سالگی به شدت افزایش می یابد.
بیشتر اوقات، آرتروز شانه به دلیل قرار گرفتن در معرض مجموعه ای از شرایط ذکر شده مشاهده می شود.
علائم
آرتروز تغییر شکل مفصل شانه به عنوان یک بیماری مشخص می شود که به تدریج در یک دوره زمانی طولانی ایجاد می شود. در ابتدا، عملاً چیزی نشان نمی دهد، با این حال، در مراحل بعدی رشد علائم زیر مشاهده می شود.
- درد شانه. شخصیت آن، اغلب دردناک، کشش، فرد را در صبح، پس از یک استراحت شبانه آزار می دهد. ممکن است قبل از تغییر آب و هوا رخ دهد. اگر فعالیت بدنی روی شانه آسیب دیده ضروری باشد، درد شدید و واضح می شود. با بدتر شدن وضعیت، سندرم درد حتی در حالت استراحت خود را نشان می دهد. پوشیدن ارتز به حل مشکل کمک می کند.
- اختلال در فعالیت حرکتی بازوی آسیب دیده به دلیل درد شدید رخ می دهد. تشدید اغلب به دلیل هیپوترمی یا رگ به رگ شدن رباط ها رخ می دهد. بیمار نمی تواند بازوی خود را بالا بیاورد یا حرکات معمول را انجام دهد. او هنگام انجام حرکات دایره ای در شانه یا تلاش برای حرکت بازوی خود در پشت کمر، درد غیر قابل تحملی را تجربه می کند. اگر درمان به موقع شروع نشود، بی حرکتی کامل اندام فوقانی ممکن است رخ دهد.
- خرچنگ و قلقلک در مفصل در ابتدا چندان قابل توجه نیست و ممکن است به سختی قابل توجه باشد. بعداً آنها شدید می شوند و نه تنها توسط بیمار، بلکه توسط افراد اطراف او نیز شنیده می شود.
- التهاب در مفصل با ادم، تورم، افزایش موضعی دمای پوست و قرمزی ظاهر می شود.
- احساس سخت شدن مفصل در اثر رشد بافت استخوانی - استئوفیت ها ایجاد می شود که در صورت پیشرفت بیماری خود را نشان می دهد.
توسعه بیماری
این بیماری در توسعه خود سه مرحله را طی می کند. علائم در هر مرحله شبیه به یکدیگر است، با این حال، آنها به طور قابل توجهی در شدت متفاوت هستند.
آرتروز درجه 1
آرتروز مفصل شانه درجه 1 با درد خفیف در صبح و عصر مشخص می شود. بیمار قبل از انجام حرکات مفصل را با تلاش "توسعه" می کند. اگر فردی دست خود را تند تند تکان دهد، ممکن است خرچنگ خفیف در شانه ایجاد شود. در حالت استراحت هیچ دردی احساس نمی شود.
درجه دوم
آرتروز مفصل شانه درجه 2 با درد شدیدتر ظاهر می شود ، صدای خس خس در شانه به وضوح قابل شنیدن است. تحرک دست هنوز حفظ شده است، اما در حال حاضر به طور قابل توجهی کاهش یافته است. روند تخریب در حال حاضر وجود دارد، بافت های مفصل به تدریج نازک تر می شوند و دیستروفی مشاهده می شود. رباط ها، غضروف ها و استخوان ها تحت تأثیر قرار می گیرند. استفاده از یک دستگاه ارتوپدی خاص - ارتز یا بانداژ - به کاهش شدت درد کمک می کند.
آرتروز 3 درجه
درجه سوم بیماری شدیدترین است. علائم آرتروز به طور قابل توجهی کیفیت زندگی فرد را تغییر می دهد. بیمار فقط می تواند بازوی خود را کمی بچرخاند، دائماً درد حاد را در شانه تجربه می کند و تغییر شکل مفصل مشاهده می شود. ماهیچه ها تا حدی آتروفی می شوند. مشکل با جراحی حل می شود. در غیاب آن، بی حرکتی و ناتوانی کامل محتمل است.
رفتار
درمان آرتروز دفورمان کاملا غیرممکن است. شما فقط می توانید پیشرفت آن را کاهش دهید و بر علائم تأثیر بگذارید. پزشکان دو نوع درمان برای تغییر شکل آرتروز مفصل شانه ارائه می دهند: درمانی و جراحی.
درمان درمانی
به عنوان یک اصلاح درمانی وضعیت بیمار، پزشکان استفاده از گروه‌های دارویی زیر را پیشنهاد می‌کنند.
- داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی. هدف اصلی در این مرحله از درمان، تسکین التهاب و درد است. داروها فرآیندهای التهابی را سرکوب می کنند و درد را تسکین می دهند. مهم است که به یاد داشته باشید که NSAID ها برای مدت محدودی استفاده می شوند. آنها هم به صورت قرص و هم به صورت تزریقی تجویز می شوند.
- درمان آرتروز مفصل شانه شامل استفاده از کورتیکواستروئیدها است. آنها به تسکین التهاب کمک می کنند و در نتیجه توسعه آسیب شناسی را متوقف می کنند.
- کندروپروتکتورها برای آرتروز در مرحله غیر حاد برای بازیابی غضروف و بافت استخوان آسیب دیده تجویز می شوند. این داروها بر اساس مواد فعال مختلفی هستند: گلوکزامین، کندرویتین سولفات، اسید هیالورونیک. آنها به توقف تخریب بافت غضروف و بازیابی آن کمک می کنند. اما اثربخشی استفاده از محافظ های غضروفی را می توان تنها در مراحل اولیه بیماری انتظار داشت، زیرابرای عمل آنها، شرط اصلی لازم است - بافت غضروف باید در مفصل آسیب دیده باقی بماند. در غیر این صورت، این داروها کمکی نمی کنند. تمام این داروها توسط پزشک تجویز می شود. شما می توانید انتظار نتایج مثبت از استفاده از آنها را زودتر از شش ماه پس از استفاده داشته باشید.
- عوامل خارجی (پماد، ژل، کرم) نیز به طور گسترده در درمان آرتروز استفاده می شود.
- مسکن ها نیز درد را تسکین می دهند و به طور متناقض استفاده می شوند.
عمل جراحی
این عمل در درجه سوم توسعه پاتولوژی انجام می شود. این شامل جایگزینی پروتز شانه و کتف است. درمان جراحی دارای موارد منع مصرفی است که اغلب سن بالای بیمار است.
تصمیم گیری در مورد نحوه درمان آرتروز مفصل شانه توسط متخصص ارتوپد یا تروماتولوژیست انجام می شود.
روش های اضافی درمان محافظه کارانه آرتروز شانه شامل ورزش درمانی، ماساژ و طب سنتی است. پیش نیاز این روش ها این است که در دوره تشدید قابل استفاده نباشند.
با آرتروز شانه، فیزیوتراپی می تواند به طور قابل توجهی وضعیت بیمار را کاهش دهد. در مجموعه تمرینات، باید حرکات ساده (حرکات دایره ای، بلند کردن، خم شدن-کشش بازو) را انتخاب کنید. ژیمناستیک با سرعتی آرام و بدون اضافه بار انجام می شود.
خوددرمانی
برای درمان در خانه، می توانید از دستور العمل های عامیانه استفاده کنید. اما استفاده از آنها باید با پزشک معالج توافق شود.
- مالیدن مفصل درد به آرتروز کمک زیادی می کند. مالش از 50 گرم ریشه سنجد و 125 میلی لیتر ودکا تهیه می شود. تنتور به مدت دو هفته در یک مکان تاریک باقی می ماند، سپس برای مالش شانه قبل از خواب استفاده می شود.
- کمپرس بلغور جو دوسر را به راحتی می توانید خودتان درست کنید. به ازای هر نیم لیتر آب 30 گرم پرک مصرف کنید و 8 تا 10 دقیقه بجوشانید. جوشانده با گازی که چندین بار تا شده مرطوب می شود، سپس به مدت نیم ساعت روی مفصل آسیب دیده اعمال می شود.
- می توانید از برگ کلم به عنوان کمپرس (شب) استفاده کنید. آنها به خوبی با درد کنار می آیند.
- حمام های گیاهی برای درمان آرتروز دفورمان توصیه می شود. برای تهیه آنها از خردل، نعناع و بیدمشک استفاده می شود.
آرتروز مفصل شانه مانند هر بیماری مفصلی دیگری قابل چشم پوشی نیست. درمان آن باید به طور جامع انجام شود، دستورات پزشک را دنبال کنید: داروها را به شیوه ای منظم مصرف کنید، مجموعه ای از ورزش درمانی را انجام دهید. برای جلوگیری از آرتروز، نباید مفاصل خود را بیش از حد تحت فشار قرار دهید، از سرد شدن بیش از حد خودداری کنید و مراقب رژیم غذایی خود باشید.